زمان مطالعه21 دقیقه
می پسنـدم0
اندازه متن12
آنچه در این مقاله می خوانید شرح جامعی بر معرفی انواع لیزرهای زیبایی و نگاهی عمیق تر به کاربردها و ویژگی های آنهاست که تمام همت پرسنل کوشای مجموعه مدیدنت برآنست تا با تولید محتواهای کاربردی بتواند در جهت بالاتر شدن دانش مورد نیاز جامعه گامی کوچک بردارد.هدف اصلی ما معرفی تجهیزات زیبایی کاربردی و باکیفیت جهت استفاده در مراکز زیبایی می باشد.
این مقاله که به معرفی لیزرهای زیبایی پرداخته، از سخنرانی وارن سیلر در سمپوزیوم افتتاحیهی ALSC (باشگاه مطالعاتی لیزر در امریکا) گرفته شده است. (این بخش به آموزش و آگاهیبخشی به متخصصانی در حوزهی های مختلف میپردازد.)
هرچند لیزرهای فرسایشی و غیر سایشی برای درمان آفتابسوختگی، جای آکنه، چینوچروک و خطوط روی پوست مورد استفاده قرار میگیرند، ولی تنوع آنها گسترده است. لیزرهای فرسایشی با تبخیر بافت پوست، آن را از بین میبرند. لیزرهای غیر سایشی با نوری با طول موجهای مختلف برای اهداف گوناگون کاربرد دارند.
لیزرهای دیاکسیدکربن قدیمی، روشی تهاجمی دارند؛ در این نوع لیزرها احتمال بروز زخم یا هیپوپیگمنتیشن (لکههای تیره پوست) یا هایپرپیگمنتیشن (لکههای روشن پوست) وجود دارد. فناوری جدیدتر به نام دیاکسیدکربن فرکشنال ایمنی بیشتری دارد. لیزر دیاکسیدکربن فرکشنال اثربخشی بالایی دارد و نسبت به لیزر دیاکسیدکربن قدیمی، بیمار دوران نقاهت کوتاهتری را طی میکند.
لیزرهای فرسایشی و غیرسایشی بسیار متفاوت هستند. در لیزرهای فرسایشی لایهی سطحی پوست تبخیر میشود. ولی در لیزرهای غیرسایشی آب بافت نرم، بدون تبخیر از بین میرود. چنین درمانی با نفوذ به عمق پوست، با تحریک کلاژن سازی باعث سفت شدن پوست، کاهش رنگدانههای پوست، از بین رفتن جوش و جای جوش میشود. درمان با لیزرهای غیر سایشی دورهی نقاهت کوتاهتری دارد؛ زیرا بافت از بین نمیرود، بلکه (بسته به طول موجهای مختلف) حرارت را تا لایههای عمقی پوست میرساند.
لیزر دیاکسیدکربن برای افرادی که پوست روشنی دارند، خطر کمتری خواهد داشت. ولی دستگاههای فرکشنال غیر سایشی معمولاً برای پوستهای روشن و تیره خطری ایجاد نمیکنند. ده سال پیش، قبل از معرفی فناوری لیزرهای غیر سایشی زمانی که برای لایهبرداری پوست فقط از لیزرهای دیاکسیدکربن استفاده میشد، پزشکان حتی در درمان افراد سفیدپوستی که پوست آنها کمی تیره بود هم موفق نبودند و همچنین نمیتوانستند نواحی «بهجز صورت» مانند گردن را درمان کنند.
در لیزرهای دیاکسیدکربن پالسهای مختلفی وجود دارد. در حوزهی زیبایی، فناوری جدیدتری به نام اولتراپالس عرضه شده (روشی با طول مدت کوتاه پالس و اثرگذاری بسیار بالا) که حتی از فناوری سوپر پالس هم سریعتر است (روشی با پهنای پالس متوسط و توان پالسی متوسط). در یک دستگاه باکیفیت، پهنای پالس کمتر از یک هزارم ثانیه است. لیزر در چنین دستگاهی، تا عمق پوست نفوذ میکند و آسیبدیدگی کمتری ایجاد میشود. در حوزهی زیبایی، حتی یک یا دو روز کمتر در دوران نقاهت برای بیمار بسیار اهمیت دارد. مثلاً اگر بیمار به جای ٧ تا ١٠ روز، ٥ تا ٧ روز را در دوران نقاهت بگذراند، مجبور نیست دو هفته از محل کار مرخصی بگیرد. دستگاه سوپر پالس در مقایسه با اولتراپالس باعث آسیبدیدگی بیشتری میشود و دوران نقاهت طولانیتری دارد. لیزرهای قدیمی دیاکسیدکربن به همان اندازه به عمق پوست نفوذ نمیکنند و در نتیجه باعث انعقاد خون و آسیبدیدگیهای حرارتی بیشتری خواهند شد. این مسئلهای است که پزشکان باید در نظر داشته باشند: یعنی با در نظرگرفتن اندازههای مختلف دستگاههای برشی، برشهای ظریفتری انجام دهند و با روش فرسایشی، به سفت شدن پوست کمک کنند. در دنیای جراحی زیبایی، درک این مسئله مهم است که تفاوتی اساسی میان انواع لیزرهای دیاکسیدکربن وجود دارد (یعنی دستگاههای ارزان قیمت و با کیفیت پایینتر، توان کمتری نسبت به دستگاههای گرانقیمت و باکیفیت دارند. دوران نقاهت در لیزرهای بیکیفیت بیشتر است زیرا تنها راه اثربخشی این نوع درمان افزایش توان دستگاه است که همین کار منجر به دوران نقاهت طولانیتری میشود.)
امروزه، فناوری نوین دیاکسیدکربن این امکان را فراهم کرده تا از قطعات مختلف استفاده کنیم؛ یعنی یک قطعه تحریک کلاژنسازی را انجام دهد و دیگری با خاصیت لایهبرداری فرسایشی لایهی سطحی پوست را از بین میبرد و باعث سفت شدن پوست و کاهش رنگدانههای آن شود. البته نیروی لیزر تا عمق پوست نفوذ نمیکند و در نتیجه دوران نقاهت، نسبت به لیزرهای قدیمی دیاکسیدکربن کوتاهتر خواهد بود.
یکی از مباحثی که در حوزهی جراحی زیبایی مطرح میشود، مقایسهی لیزر co2 (10.600 نانومتر) و لیزر اربیوم (2.940 نانومتر) است. طول موج هر دو لیزر، فرسایشی است و بافت پوست را تبخیر کرده یا از بین میبرند. هر دو لیزر برای درمان آفتابسوختگی، خطوط روی پوست، چینوچروکها و جای جوش کاربرد دارند.
اربیوم فرسایشی: هرچند لیزر اربیوم و دیاکسیدکربن هر دو در آب بافت پوست جذب میشوند، ولی ضریب جذب اربیوم بسیار بیشتر است و بنابراین فرسایش پوست بسیار سطحیتر خواهد بود. در نتیجه، برای اینکه مانند لیزر دیاکسیدکربن به عمق پوست نفوذ کند، به توان بالاتری نیاز دارد که همین مسئله باعث دوران نقاهت طولانیتری میشود؛ زیرا از حرارت بیشتری استفاده میشود. در دو بیماری که یکی با لیزر فرکشنال فرسایشی دیاکسیدکربن تحت درمان قرار گرفته و دیگری از لیزر فرسایشی اربیوم استفاده کرده، در یک مدت زمان سه ماهه، نتایج مشابهی را شاهد خواهیم بود. ولی در طول یک، دو یا سه سال بعد، لیزر co2 با بازسازی پوست و تولید کلاژن تأثیر ماندگارتری دارد. (حرف آخر: لیزر اربیوم، دوران نقاهت طولانیتر، اثربخشی کمتر و دوام کوتاهتری دارد؛ اثربخشی این نوع لیزر، سطحی است، مگر اینکه از توان بالای دستگاه استفاده شود که همین کار دوران نقاهت را طولانیتر میکند).
در درمان با لیزر co2 بخشی از لایهی سطحی پوست باقی میماند، درحالیکه لیزر اربیوم تا عمق پوست نفوذ نمیکند و در نتیجه ممکن است لایهی سطحی پوست را به کلی از بین ببرد و در عین حال باعث تحریک کلاژنسازی نیز نمیشود.
دیاکسیدکربن در آب جذب میشود. اگرچه این جذب در سطح رویی پوست اتفاق میافتد، ولی توان کافی برای نفوذ به عمق پوست و جذب آب در لایههای زیرین آن وجود دارد.
طول موج اربیوم فرسایشی که بین 2.940 تا 2.950 نانومتر است در منحنی، جذب آب بالایی را نشان میدهد. بنابراین جذب آب در لایهی رویی پوست باقی میماند و به عمق کمتری نفوذ میکند.
طول موج ٨٠٠ نانومتری دیودی در منحنی جذب، پایین است. در این طول موج جذب آب بسیار کم است. به همین دلیل دیودی نسبت به طول موج لیزر، از گرمای بیشتری استفاده میکنند (یعنی این نوع لیزرها با جراحی به روش گرما درمانی عملکردی مشابه الکتروکوتر دارند و مانند لیزرهای جراحی، از روش نورگرما درمانی استفاده نمیکنند).
فرکشنال به معنی بخشی از پوست است. در این نوع لیزرها بخشهایی از لایهی رویی پوست دست نخورده باقی میمانند. در حالیکه با موج لیزر دیاکسیدکربن پیش از آنکه جراح با لیزر به عمق لایهی زیرین پوست نفوذ کند، لایهی رویی به کلی برداشته میشود. با فناوری فرکشنال، بسته به شدت آن، قسمتهای کوچکی از لایهی رویی پوست دست نخورده باقی میمانند. از لحاظ بافتشناسی، بهتر است که لایهی رویی پوست خودبهخود بازسازی شود تا اینکه سلولهای جدیدی که از عمق پوست بالا میآیند در آن رشد کنند. بنابراین، روند ترمیم با روش درمانی دیاکسیدکربن فرکشنال بسیار بهتر صورت میگیرد.
در فناوری پیشرفته co2 فرکشنال از یک اسکنر کامپیوتری استفاده میشود- این اسکنر فوراً الگویی را ایجاد میکند تا لیزر به تمام قسمتهای پوست بهطور یکسان تابیده شود و در نتیجه از ایجاد لکههای پوستی راه راه (اصطلاحاً tiger striping) جلوگیری میشود. در فناوری قدیمیتر دیاکسیدکربن، امکان ایجاد این لکههای پوستی و آسیبدیدگی پوست و ملانوسیت (سلولهای رنگی پوست) بیشتر بود.
لکههای پوستی tiger striping که با دستگاههای قدیمیتر دیاکسیدکربن ایجاد میشدند، به این صورت بودند که وقتی پزشک از یک قسمت پوست به قسمت دیگر میرفت، بخشی از پوست در معرض اشعه قرار نمیگرفت. با آن فناوری، باید بخشبندی و ضربهها به طور دقیق صورت میگرفت. ولی حالا، انجام این کار برای صورت حدود ٨ تا ١٠ دقیقه بیشتر زمان نمیبرد، در حالی که پیش از این حتی یک فرد حرفهای مجبور بود دست کم ٢٠ دقیقه زمان صرف کند.
در روند درمان با لیزر فرسایشی دیاکسیدکربن، از والترکس، کلیندامایسین و دیفلوکان استفاده میشود. در لیزر فراکسل غیر سایشی تنها والترکس مورد نیاز است.
برای بیماری که بیشتر به لیزر دیاکسیدکربن قدیمی نیاز دارد، از روند درمانی «CO2 Split» استفاده میشود. اول بافت عمقی پوست تحت درمان قرار میگیرد (تحریک کلاژنسازی، دوران نقاهت کوتاهتر- ٤ الی ٥ روز، استفاده از شدت پالس ١٥% با بخشهای کوچکتر). یک ماه بعد، بیمار تحت درمان با روشی تهاجمیتر قرار میگیرد که پوست ٩٥ تا ١٠٠% لایهبرداری میشود. گاهی اوقات در طول روند درمان، لازم است بافتِ فرسوده شده، خصوصاً در نواحی اطراف دهان، ساییده و برداشته شود. به دلیل استفاده از اسکنر کامپیوتری، خطر ایجاد لکههای پوستی tiger striping در این روش بسیار کمتر است. همچنین قسمتهای کوچکتری از پوست در معرض اشعه قرار میگیرند که همین از بروز آسیبدیدگیهای پوستی در اثر حرارت جلوگیری میکند. درمان با پلاسمای غنی از پلاکت و استفاده از محصولات مراقبت از پوست در روند بهبودی تأثیر بهسزایی دارند.
آگاهی از نوع دستگاه اهمیت بسیاری دارد. امروزه دستگاههای لیزر متعددی به فروش میرسند. در این حوزه بیش از هر بخش دیگری رقابت وجود دارد. ترجیح من شخصاً، لیزرهای Lumenis DeepFX و ActiveFX است- چیزی که این نوع لیزرها را از لیزرهای دیاکسیدکربن جدا میکند، پهنای پالس یک هزارم ثانیهای آنهاست. این پهنای پالس باعث میشود پزشک بتواند بدون آسیب رساندن به پوست حرارت بیشتری را منتقل کند. دستگاههایی با قیمت پایینتر که توان کمتری دارند، تنها راه نفوذ به عمق پوست، این است که توان دستگاه را افزایش دهیم؛ چیزی که منجر به آسیبدیدگی و سوختگی پوست میشود.
| Company | Product | Wavelength | Spot Size | Treatment Area | Max Depth | Density | Speed | Power | Max Energy (mj) | Dwell Time at Max Energy * | Max Energy @ Safe Dwell Time ** |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Lumenis | DeepFX | 10,600 | 120 | 10×10 | any | 5-45% | 600 hz | 240 W | 240 mj | 1 ms | 240 mj |
| Lumenis | ActiveFX | 10,600 | 1300 | 9 x 9 | 300 | 55-100% | 600 hz | 240 W | 240 mj | 1 ms | 240 mj |
| Reliant | Fraxel re:pair | 10,600 | 120 | 15 x 15 | 1600 | 10-70% | 2100 MTZ/sec | 40 W | 70 mj | 1.75 ms | 40 mj |
| Cynosure | Affirm | 10,600 | 350 | 15 x 15 | 500 | 60-98% | 5-100hz | 30 W | Unknown | Up to 20 ms | 30 mj |
| Alma | Pixel CO2 | 10,600 | 350 | 10 x 10 | Unknown | 15-20% | 500 hz | 30 W | 30 mj | ||
| Lasering | Mixto SX | 10,600 | 300 | 20 x 20 | 500 | 20-100% | 30 W | 30 mj | |||
| Deka | SmartXide DOT | 10,600 | 350 | 15 x 15 | 500 | 60-98% | 5-100 hz | 30 W | Up to 80 ms | 30 mj | |
| MedArt | MedArt FrX | 10,600 | 300 | 10 x 10 | 1660 | 7-20% | 0.3 – 100 Hz | 15 W | Up to 1000 ms | 15 mj | |
| Lutronic | eCO2 | 10,600 | 1000 | 14 x 14 | 10 – 200 Hz | 30W | 240 mj | 8 ms | 30 mj |
فرکسل غیرسایشی: این لیزر فرکشنال با طول موج ١٥٥٠ نانومتر باعث تحریک کلاژنسازی میشود. با این دستگاه، پزشک بدون برداشتن بافت پوست به عمق آن نفوذ میکند. این روش غیر سایشی است، زیرا طول موج ١٥٥٠ نانومتر جذب رنگدانه نمیشود. این نوع لیزر به آفتابسوختگی و دیگر مشکلات مربوط به رنگدانههای پوست کمکی نمیکند. دستگاههای جدیدتر دارای لیزر تولیم هستند که با طول موج ١٩٢٧ نانومتری در آب جذب میشوند و رنگدانههای پوست را نیز از بین میبرند. دو طول موج مختلف در یک دستگاه ادغام شده است ولی با دستگاه فرکسل دورهی نقاهت ٢ تا ٣ روز است. روش درمانی فرکسل باعث سفت شدن پوست میشود ولی پزشک باید بداند چه زمانی به جای دستگاههای غیر سایشی از دستگاههای فرسایشی استفاده کند. این تصویر نشان میدهد که دستگاههای غیر سایشی حرارت را به کروموفورهای مختلف در اعماق مختلف پوست منتقل میکنند که به این به نوع دستگاه بستگی دارد.
لیزرهای کیوسوئیچ Nd:YAG (با طول موج ٥٣٢/١٠٦٤ نانومتر) نوع دیگری از لیزرها هستند که در جراحی زیبایی مورد استفاده قرار میگیرند. لیزرهای کیو سوئیچ خطر کمتری دارند و برای بیمارانی که پوست تیره دارند، مناسبتر هستند. امکان دارد لیزرهای دیگر برای افراد که پوست تیره دارند، بسیار خطرناک باشد. لیزرهای کیو سوئیچ برای از بین بردن جای خالکوبی (تاتو) نیز مورد استفاده قرار میگیرند. برای نواحی مسطح از طول موج ١٠٦٤ نانومتری و برای ضایعههای پوستی از طول موج ٥٣٢ نانومتری استفاده میشود. لیزرهای کیو سوئیچ نسبت به دستگاههای IPL کمتر تهاجمی است و برای اختلالات پوستی مانند ملاسما، لکهای التهابی و پوستهای تیره بهترین گزینه هستند. با لیزر کیو سوئیچ، دوران نقاهت کوتاه است و آزردگیهای پس از جراحی نیز زیاد نیستند.
برای رفع ضایعات عروقی روی صورت، دستگاهی به نام Lamprobe وجود دارد. این دستگاه، غیر لیزری است و با فرکانس رادیویی (RF) کار میکند. قیمت این دستگاه شش هزار دلار است و متههایی یکبار مصرف در اندازههای مختلف دارد (که قیمت هر کدام از آنها، یک دلار است). این دستگاه برای درمان رگهای عنکبوتی، تلانژکتازی (گشادشدگی مویرگها)، زائدههای گوشتی، جوشها، میلیا و آنژیوم گیلاسی (خال قرمز) بهترین گزینه است. دوران نقاهت و آزردگیهای پس از جراحی کوتاه است.
یکی از لیزرهایی که برای ضایعههای عروقی مورد استفاده قرار میگیرد، Nd: YAG (طول موج ١٠٦٤ نانومتری) است. این لیزر توان بالایی دارد و در عین حال باعث شکافتگی بافت پوست نمیشود. این دستگاه برای رگهای روی پا (تا حدوداً ١ تا ٢ میلیمتر) و آنژیومهای بزرگتر، بهترین گزینه است. بنابراین برای درمان رگهای عنکبوتی، پزشک به جای روش تهاجمی اسکلروتراپی (که برای رگهای بزرگ انجام میشود)، از لیزر غیرتهاجمی استفاده میکند که دوران نقاهت کمتری نیز دارد و معمولاً با یک یا دو دورهی درمانی مشکل حل میشود. (با این حال برای عروق صورت، دستگاههای IPL و Lamprobe گزینهی بهتر و ایمنتری هستند).
لیزر الکساندرایت (طول موج ٧٥٥ نانومتر)
در ابتدا برای رفع موهای زائد از لیزر روبی (Ruby) استفاده میشد. روش این لیزرها تهاجمی بود و ممکن بود به پوست آسیب برساند. تقریباً دو دهه بعد، لیزرهای الکساندرایت به بازار عرضه شدند، ولی تنها برای بیمارانی با پوست روشن قابل استفاده بودند، زیرا طول موج ٧٥٥ نانومتری آنها در ملانین پوست جذب میشد (این مسئله برای کاهش مو اهمیت دارد؛ زیرا با جذب توسط رنگدانه، فولیکول مو را از بین میبرند، ولی به رنگدانههای نرمال آسیبی نمیرسانند). بنابراین این طول موج برای افرادی با پوست تیره مناسب نیست.
برای افرادی که پوست تیرهای دارند، لیزرهای دایودی نسبت به لیزرهای الکساندرایت، گزینهی بهتری هستند (در واقع، این نوع لیزر اگر توسط یک پزشک باتجربه به کار گرفته شود، برای هر پوست و مویی مناسب است). در این نوع لیزر، شکافی روی پوست ایجاد نمیشود. در لیزرهای دیودی امکان افزایش زمان میان پالسها (تا ١٠٠- ٤٠٠ هزارم ثانیه) وجود دارد تا پوست بر اثر حرارت شدید آسیب نبیند. در روند درمان بیمارانی که پوست تیرهای دارند، رنگدانهی نرمال حفظ میشود ولی در عین حال حرارت کافی برای از بین بردن فولیکول مو و کاهش دائمی مو منتقل میشود. برخی از دستگاهها، فولیکولهای مو را به کلی از بین نمیبرند و دو سال پس از درمان، مو مجدداً رشد میکند. یکی دیگر از پیامدهای احتمالی دستگاههای با کیفیت پایینتر این است که احتمال دارد رنگدانههای مو از بین بروند. بنابراین ممکن است وقتی بیمار برای رفع موهای زائد به کلینیک برگردد، رنگدانهی باقیمانده از درمانهای ناموفق پیشین، برای درمان مجدد با دستگاهی باکیفیت، کافی نباشد.
این نوع لیزر در گذشته برای پوستهای روشن بهترین گزینه به حساب میآمد. ولی امروزه این نوع درمان نسبت به لیزرهای دیودی دردناکتر است و روند درمان طولانیتری را نیز در پی دارد.
از لیزرهای قدیمی دیاکسیدکربن فقط برای صورت استفاده میشد. بنابراین پزشک نمیتوانست گردن یا سینه را با این روش درمان کند. (مثلاً اگر بیماری دچار آفتابسوختگی یا چینوچروک بود، با این روش درمان میشد ولی استفاده از این لیزر برای گردن یا سینهی او قابل استفاده نبود و پزشک باید درمان را تنها روی صورت انجام میداد). ممکن بود سینهی بیمار دچار آفتابسوختگی، چینوچروک یا پویکیلودرما شده باشد، ولی درمان او با این نوع لیزر امکانپذیر نبود. با فناوری لیزر دیاکسیدکربن فرکشنال علاوه بر صورت، امکان درمان گردن و سینه نیز فراهم میشد. دوران الیتام این نوع لیزر، بین ٢ تا ٣ هفته است و برای صورت، در مدت ١ هفته بهبود پیدا میکند. همانطور که در تصویر مشخص است، بیمار توانسته پس از یک هفته با استفاده از کمی مواد آرایشی قرمزی پوست خود را رفع کند. گردن هنوز قرمز است، ولی بیمار میتواند با موها یا لباس خود آن را بپوشاند. یک هفته بعد، بیمار میتواند روال عادی زندگی را ادامه داده و به محل کار خود برگردد.
این بیمار برای از بین بردن آکنه با لیزر دیاکسیدکربن تحت درمان قرار گرفته است و این نوع لیزر برای او ثمربخش بوده است.
بعضی از لیزرهای دیاکسیدکربن فرکشنال برای از بین بردن ضایعات پوستی مختلف مورد استفاده قرار میگیرند. در تصویر نشان داده شده که یک همانژیوم بزرگ با استفاده از لیزر از کف سر بیمار برداشته شده است.
این درمان در یک جلسه و با دوران نقاهت کوتاه انجام میشود. زخم با نور لیزر سوزانده میشود تا جمعتر شود. در اثر این تحریک، روند کلاژنسازی صورت میگیرد و پوست مجدداً ترمیم میشود. تصاویر نشان میدهند که هرچند بخشی از ضایعات پوستی باقی مانده است، ولی بیمار از نتیجهی درمان راضی است. پزشک قصد داشت روند درمان را ادامه دهد ولی رضایت بیمار با برداشته شدن ضایعهی پوستی بزرگتر حاصل شده بود.
در گذشته برای این کار، از روش جراحی (بریدن و درآوردن ضایعهی پوستی) استفاده میشد. بهتر است جراح زیبایی با چند پزشک متخصص در زمینهی پوست و مو در ارتباط باشد تا در صورتی که غده، بدخیم بود از آن مطلع شود. بنابراین تکه برداری یا بررسی دقیق پیش از برداشتن غده یا خالهای گوشتی، ضروری است.
بیمار مبتلا به رینوفیما و اختلالات عروقی زیر چشم راست- در تصویر کاملاً مشخص است که بدون عمل بلفاروپلاستی، پوست زیر چشم راست به خوبی ترمیم شده است. این نتیجه، در پی چهار روند درمانی حاصل شده است. برای درمان رینوفیما، ساییدگی در چند لایه از پوست انجام شده است.
روند درمان در این بیمار ادامه دارد. این دختربچه بالا و پایین پلک خود به ماهگرفتگی مادرزادی مبتلا بود. این ماه گرفتگی پیش از انجام جراحی توسط یک جراح پلاستیک، تا خط رویش موی او ادامه پیدا کرده بود. جراح پلاستیک این مشکل را حل کرده بود ولی صلاح نمیدیده که این روش را تا نزدیک چشم ادامه دهد. بنابراین مادر این دختربچه تصمیم گرفته تا از فناوری لیزر دیاکسیدکربن فرکشنال برای درمان او استفاده کند.
از جراحی این بیمار، چهار سال گذشته است. هنوز بخش زیادی از ماهگرفتگی مشخص است. با تکهبرداری اطمینان حاصل شد که این ضایعه، ماهگرفتگی مادرزادی است بنابراین درمان آن با لیزر دیاکسیدکربن خطری نداشت. پس از درمان فرسایشی با لیزر دیاکسیدکربن، درمانی تهاجمیتر نیز انجام شد. از لحاظ فنی، این نوع لیزر فرکشنال به حساب نمیآمد، بلکه بیشتر لیزر دیاکسیدکربن بود که در گذشته در اتاق عمل از آن استفاده میشد. تشخیص عمق بافت ماهگرفتگی در قسمتهای مختلف امکانپذیر نیست، بنابراین پزشک نمیداند در چنین مواردی چقدر امکان رفع این مسئله وجود دارد.
برای مدت یک ساعت و نیم فقط از بیحسی موضعی استفاده شد تا لیزر بدون آزردگی بیمار به عمق پوست نفوذ کند. پزشک با یک سرنگ انسولین کمی لیدوکایین تزریق کرد و بیمار در طول روند درمان احساس درد یا ناراحتی نداشت.
بیمار برای رهایی از این ماهگرفتگی درمان با لیزر دیاکسیدکربن را انتخاب کرده بود. و در این مورد واقعبینانه نظر میداد. او نمیخواست که لکهی پوستی به کلی محو شود، بلکه روشن شدن نسبی آن نیز برایش رضایتبخش بود. همانطور که در تصاویر مشخص است، مدت زمان التیام زخم طولانی بود. چشم در دو روز اول، متورم و بسته بود. از روز سوم بیمار توانست چشمش را باز کند.
در هفتهی آخر، حال بیمار بسیار بهتر شده است. پوست کمی ملتهب است ولی رنگدانهها تا حد زیادی از بین رفتهاند. دیدن این روند درمانی واقعاً لذتبخش است. ولی در آینده اثربخشی آن بیشتر مشخص خواهد شد. هنوز زیر چشم بیمار و شاید بالای پلک او کمی رنگدانه باقی مانده است. ولی امیدوارم که او از این روند درمان رضایت کامل داشته باشد.
این تصویر قبل و بعد از روند درمان در یک بیمار را نشان میدهد. پیش از درمان، او دچار آفتابسوختگی شدید و ملاسما بود.
در روشی که در حال حاضر از آن استفاده میشود، درمان اختلالات رنگدانهای بسیار آسانتر از گذشته است؛ خصوصاً با دستگاههای IPL (پالس نوری شدید). در این دستگاه به جای لیزر از فلش لامپ استفاده میشود بنابراین در واقع نوعی لیزر به حساب نمیآید. طول موج IPL از ٤٠٠ تا ١٤٠٠ نانومتر است. در دستگاههای پیشرفتهتر از فیلترهای مختلفی استفاده شده است. برای مثال، به منظور نفوذ به عمق پوست با طول موجهای بلندتر، یا برای از بین بردن ضایعات عروقی از نوری با رنگ متفاوت استفاده میشود. آگاهی از این چرخهی رنگ اهمیت دارد. مثلاً برای جراحتهایی به رنگ قهوهای، از طول موج زرد تا سبز استفاده میشود؛ برای درمان ضایعات قرمز رنگ از نور زرد یا تیرهتر نزدیک به طیف مادون قرمز استفاده میشود. در دستگاههای IPL پیشرفتهتر، فیلترهایی وجود دارد که طول موج کوتاهتر را قطع میکند و این امکان را در اختیار پزشک قرار میدهد تا از طول موجهای بلندتر برای درمان اختلالات رنگدانهای در هر عمقی استفاده کند. از یک دستگاه IPL میتوان به چند منظور استفاده کرد. مثلاً، برای آفتابسوختگی با دوران نقاهت کوتاه. ساعاتی پس از انجام روند درمان، بیمار میتواند از محصولات آرایشی استفاده کند. امکان درمان کل بدن با این روش وجود دارد (برخلاف دستگاههای قدیمیتر که همزمان برای صورت و بدن قابل استفاده نبودند). دستگاه IPL بافت پوست را تخریب نمیکند. بنابراین برای ضایعات پوستی بزرگ و برجسته قابل استفاده نیست. این دستگاه در مقایسه با لیزر پالس-دای عملکرد بهتری دارد. طیف طول موج در لیزر پالس-دای ٥٨٩ تا ٥٩٥ نانومتر است. دوران بهبودی پس از درمان با این نوع لیزر نسبت به IPL بسیار طولانیتر است و همچنین باعث ایجاد لکههایی قرمز روی پوست میشود. معمولاً در درمان با لیزرهای پالس-دای خونریزی شدیدی اتفاق میافتد. برخلاف آن، درمان با IPL بسیار کمخطر است و دوران نقاهت کوتاهی دارد.
قبل و بعد از یک جلسه درمان با دستگاه IPL. کاهش رنگدانههای به وضوح مشخص است. بیمار میتواند چند ساعت بعد، از محصولات آرایشی استفاده کند. این یعنی عملاً دوران نقاهتی وجود ندارد.
واسکیولاریتی (مشخص بودن عروق خونی از روی پوست) با یک جلسه درمان شده است.
سلب مسئولیت: این مقاله صرفاً جنبهی آگاهی بخشی دارد و به هیچ عنوان جایگزینی برای مشورت با پزشک به حساب نمیآید. باشگاه مطالعاتی لیزر در امریکا در روند درمان مشارکت ندارد و هیچ محصول، پزشک، جراح، دارو، روش یا تکنیک درمانی را تأیید نمیکند. ایدههایی که در این مقاله آورده شده، صرفاً نظر پزشکان بوده است و لزوماً دیدگاه وب سایت مدیدنت نیست.
لطفا به جهت مشاوره محصولات با کارشناسان مجموعه ما در ارتباط باشید :
کارشناس فروش ۱ : ۰۹۱۹۵۸۸۹۰۲۶
کارشناس فروش ۲ : ۰۹۱۹۵۶۶۰۴۵۶
دفتر فروش : ۰۲۱۲۸۴۲۳۱۷۰(ده خط)
کلیه حقوق مادی و معنوی برای این سایت محفوظ می باشد و هرگونه کپی برداری شامل پیگرد قانونی می باشد.
