پلیت(پلاک)

پس از پیچهای ارتوپدی که بیشترین کاربرد را دارا هستند پلیت ها یا همان پلاک های ارتوپدی بالاترین میزان مصرف را دارد که متناسب با آناتومی استخوان در اشکال و طرح های مختلفی ساخته شده است . پلیت ها نیز همانند پیچ ها به ضخامتهای 4.5 , 3.5 و 2.7 وجود دارد که برای کارگذاری آها نیز باید از ست های ۴.۵ و ۳.۵ و ۲.۷ استفاده نمود .

ابزارهای موجود در تمام ست های ارتوپدی

• گاید
• اسلیو
• تپر
• پلیت خم کن
• سرمته
• دیپس گیج
• پیچ گوشتی

ابزارهای بالا تماما کاربردی هستند اما سه وسیله از بین آنها بسیار کاربردی تر می باشد :

1. سرمته
2. دیپس گیج
3. پیچ گوشتی

عمل جراحی و جا اندازی عضو شکسته به کمک انواع ایمپلنت های ارتوپدی توسط جراح مجرب صورت میگیرد و تمام تلاش کارشناسان اتاق عمل و جراح مرتبط اینست که خط شکستگی را محو نمایند .

جنسِ تنه یا دیافیز در استخوانهایِ ساقِ پا و ران و استخوانِ بازو و ساعد (Ca Co3) آهکی و بسیار سخت
تر از دوسرِ آنست که کورتکس (cortex) نامیده میشود . فیکسیشن در تنۀ استخوان با استفاده از پیچهایِ
کورتیکال امکانپذیر است این پیچها همراه با پلیتهایِ 5 / 4 و 5 / 3 کار برد دارند . پلیتهایِ مستقیم یا اِستریت
پلیت (Straigh Plate) به دو گروهِ پلاک هایِ سبک یا نَرو (Narrow) و سنگین یا بِرُد (Broad) تقسیم
بندی شده اند این پلاک ها به نامِ پلیتهایِ LCP شناخته میشوند . اِل سی پی مخففِ جملۀ )لاکینگ کامپِرِشن
پلیت( است (Locking Compression Plate) . این گونه پلیتها لاکینگ نیز هستند و بر رویِ استخوان
قفل میشوند.

زیرِسطحِ پلاک هایِ LCP صاف نیست و کنگره دار است بنابراین کمترین تماس را با ضریح یا پِریوست
داردکه به همین دلیل به آن لوکُنتاکت میگویند . (Low contact) لوکنتاکت بودنِ پلیتهایِ اِل سی پی –
نه تنها خون رسانیِ استخوان را کمتر مختل میکند بلکه هنگامِ خارج سازی، راحت تر از رویِ استخوان جدا
میشوند. پلیتهائی که زیرشان صاف است و بطورِ کامل با سطحِ استخوان تماس دارند فول کنتاکت نامیده
میشوند.(full contact)

بر رویِ سطحِ پلیتِ LCP دو سوراخ کنارِ هم بصورتِ بیضی شکل دیده میشود که از یکطرف رِزوه دارد و از
طرفِ دیگر رزوه ندارد. محلِ رزوه دارِ رویِ پلیت جایِ بستنِ پیچهایِ لاکینگ است و طرفِ دیگر آن که رزوه
ای نیست و یک انحناء وجود دارد محلِ بستنِ پیچهایِ کورتیکال است . انحنای سوراخهای رویِ پلیت با
انحنایِ زیرِ سرِ پیچ هماهنگ است بنابراین هرگاه با روشِ اِکسنتریک کارگذاری شوند میتوان از استخوان
کمپرشن گرفت و دو لیۀ خطِ شکستگی را تحتِ فشار قرار داد.

تکنیک اکسنتریک (Excentric)

نحوۀ عمل به اینگونه است که نُخست قسمتِ خارجیِ سوراخهایِ بیضی شکلِ رویِ پلیت هایِ LCP را
سوراخ می کنند . انحنایِ سطحِ زیرِ سرِ پیچ با انحنایِ سوراخِ رویِ پلیت همآهنگ است بنابراین پس از
محکم کردنِ پیچها در دو طرفِ محلِ شکسته نه تنها خطِ شکستگی محو میشود بلکه گَپی نیز وجود
نخواهد داشت (Gap) گَپ شکاف و فضایِ خالی و فاصلۀ دو طرفِ خطِ شکستگیست . پس از کارگذاریِ
لااقل دوپیچِ کورتیکال در بالا و پائینِ محلِ شکسته میتوان با پیچ هایِ لاکینگ پلیت را بر رویِ استخوان
قفل کرد.

در اجرایِ تکنیکِ روشِ اِکسنتریک (Excentric) بهتر است اولین پیچ در نزدیکترین نقطه به خطِ
شکستگی کارگزاری شود.

پلیتهایِ 5 / 4 به دو گروه پلیتهایِ راست یا strigth و پلیتهایِ آناتومیک Anatomic تقسیم بندی شده اند.
محلِ کارگزاری پلیتهایِ راست یا مستقیم معمولاً تنه یا شفتِ استخوانهاست و برایِ کارگزاریِ آنها از سرمته
با قطر 2.3mmیا 5.3mm مورد استفاده است.

جنسِ تمامِ پلیتها یا از تیتانیوم است یا از استیلِ ) 316 ( . پلیتهایِ – 5 / 4 مستقیم دو گونه اند : پلاکهایِ
سَبُک (Narrow) و سنگین (Brooad)