زمان مطالعه9 دقیقه
می پسنـدم0
اندازه متن12
در شرح ذیل بر آن شده ایم تا شرایط انتخاب یک یونیت دندانپزشکی ایده آل را به شما معرفی نماییم . و قسمت ها و ماژول های مختلف دستگاه را تشریح نماییم.
ما با اصول اولیه شروع می کنیم. صندلی دندانپزشکی یکی از مهمترین قسمتهای هر واحد دندانپزشکی است ، هم برای بیمار و هم برای دندانپزشک. از این لحاظ ارگونومی نقش بسیار مهمی دارد.
هر صندلی دارای نشیمنگاه، یک سری ، یک تکیه گاه میباشد. یک صندلی دندانپزشکی عمومادارای یک قوسی است که به جهت آسودگی بیمار در دراز کشیدن روی آن طراحی شده است . برخی از مواردی که هنگام انتخاب صندلی خوب باید به آن توجه کرد این است که قابل تنظیم ، سفت و سخت ، ساخته شده از مواد با کیفیت و ارگونومیک باشد . حداقل ارتفاع صندلی 400 میلی متر است ، دارای یک سر ی مفصلی است و حرکت صندلی را می توان از طریق پدال و صفحه کلید کنترل کرد.
ظرفی است که در کنار صندلی دندانپزشکی قرار می گیرد تا بتوانید در حین فعالیت آبکشی دهان و تخلیه مواد داخل دهان را انجام داد . که عموما با ظروف چینی قابل اتوکلاو ساخته می شود ،یک شیر آب با قابلیت جدا شدن و استریل نیز به آن متصل می باشد .
در یک یونیت دندانپزشکی برای فعال کردن چرخش ابزارهای مختلف ، به عنوان مثال تنظیم صندلی یا فعال کردن آب کراشوار کارمی کند. در برخی مدلها تنظیم قدرت و راه اندازی میکروموتور را از طریق یک پتانسیومتر کنترل می کند.
که به دو صورت سیم دار و بدون سیم موجود می باشد .
محل قرار گرفتن ابزارهای دندانپزشک که شامل اینسترمنت هایی همچون توربین- پیزون – میکروموتور و … می باشد که عموما دارای حداقل ۴ محل برای اتصال اینسترومنت می باشد . اگر سیستم یونیت فایبر اپتیک باشد اینسترومنت ها عمدتا چهار سوراخ به بالا خواهند بود و در غیر اینصورت دو سوراخه می باشند و البته با یکسری از تبدیلهای موجود میتوان سیستم یونیت را به سیستم فایبر اپتیک ارتقا داد .تابلت دندانپزشک به دو صورت شلنگ از بالا و شلنگ از پایین می باشد .و برخی از دندانپزشکان مدل شلنگ از بالا را به علت عدم سقوط ابزار بر مدل شلنگ از پایین ترجیح می دهند .
و در آخر ، گشت و گذار در قسمت های یک یونیت دندانپزشکی را با نورپردازی به پایان می رسانیم. لامپ های مورد استفاده در انواع چراغها میبایست نورد سرد داشته باشند تا موجب کیور شدن مواد مصرفی حین فعالیت نشوند که عمدتا بصورت ال ای دی هستند و لامپ های هالوژن عموما تولید نور سرد ندارند. این یک لامپ با شدت بالا است که کل پرتوی نور را در داخل حفره دهان بیمار متمرکز می کند . چراغ فارو ایتالیا سالهاست که در بازار ایران جا خوش کرده و استقبال خوبی از آن میشود .
این پنل عمدتا شامل سه فضا به بالا جهت یکسری از ابزار مثل پوار آب و هوا – ساکشن آبی و هوایی و … می باشد و یکسری از کلیدهای تنظیم موجود در تابلت دندانپزشک به جهت سهولت کار دستیار بر روی این پنل تعبیه میگردد .
یونیتهای دندانپزشکی معمولاً از سیستم هایی استفاده می کنند که به هوای فشرده نیاز دارند. برای انجام این کار ، آنها به یک کمپرسور هوا یا یک شبکه متمرکز از هوای فشرده متصل می شوند. یک کمپرسور به طور کلی بین 8 تا 10 بار فشار در خروجی مخزن وارد می کند که برای تجهیزات دندانپزشکی بسیار زیاد است. بنابراین لازم است که این تجهیزات را با توجه به توصیه های سازندگان ، بین فشار 4.5 تا 5.5 بار قرار دهید ، برای این امر در ورودی کمپرسور ، یک تنظیم کننده فشار قرار می دهند .
یونیتهای دندانپزشکی همچنین باید برای شستشو ، تمیز کردن و خنک سازی به منبع آب متصل شوند. آب می تواند مشکلات زیادی را در یونیتهای دندانپزشکی مانند آهک ، شن ، لجن ، زنگ زدگی یا کلر ایجاد کند. آلاینده های باکتریایی نیز می توانند به سرعت در سطوح داخلی لوله ها و ظروف مرتبط ظاهر شوند. برای جلوگیری از چنین عوارضی ، داشتن یک کلیدقطع کننده آب عمومی در مطب بسیار مهم است. تا بتوانید هر شب آب را قطع کنید. به منظور کنترل مقیاس آهک، کارتریج های سیلیکوفسفات وجود دارد که رسوبات را محدود کرده و تقریباً شش ماه دوام می آورند.
برخی از اجزای یونیت دندانپزشکی و همچنین ابزارهای مورد استفاده در طول درمان به منبع تغذیه نیاز دارند. به عنوان مثال ، برای کار کردن ، میکرو موتورها یا برخی صندلی های دندانپزشکی باید به منبع تغذیه متصل شوند.
نحوه حرکت اجزای یونیت دندانپزشکی (مانند صندلی یا نگهدارنده ابزار) مهم است. مطالعات نشان می دهد که کار با یک سینی ابزار قرار داده شده بر روی بازوی مفصلی بالای سینه بیمار بهترین راه برای داشتن یک موقعیت متعادل خوب است ، در حالی که می توانید تمام سطوح دندان را ببینید. صندلی دندانپزشک یا دستیار نیز باید از صندلی بیمار پایین باشد. در این وضعیت ، ستون فقرات دندانپزشک انحنای طبیعی خود را حفظ می کند ، که از فشار طولانی مدت بر مهره های کمر جلوگیری می کند .
علاوه بر سیستم های مورد نیاز برای عملکرد صحیح یونیت دندانپزشکی ، سه فاکتور مهم نیز باید در نظر گرفته شود:
نیاز به فضا: منطقه موجود برای نصب یک یونیت دندانپزشکی بایستی بتواند دستگاه را با تمام ابعاد در خود جای دهد بطور خلاصه تمام فضاها مناسب تمام مدلهای یونیت نمی باشند .
برنامه های کاربردی: این آپشن ها بایستی به گونه ای باشند تا طیف وسیعی از تخصص های دندانپزشکی مانند ریشه ، پریودنتولوژی ، ایمپلنتولوژی و غیره را پوشش دهد. به عنوان مثال برخی از یونیت ها به طور خاص برای ارتودنسی طراحی شده اند.
پرتابل بودن: ممکن است به یونیت دندانپزشکی نیاز داشته باشید که قابل حمل باشد. این یونیت ها برای مأموریت های خاص یا کلینیک های سیار دندانپزشکی ایده آل هستند.
رکود آب در طول شب میتواند باعث ایجاد جلبک ها یا میکرو ارگانیسم هایی مانند قارچ ها وباکتری ها شود . چندین روش ضد عفونی آب وجود دارد ، مانند استفاده از اشعه UV برای از بین بردن و جلوگیری از رشد آلاینده ها ، یا سیستم های تمیز کننده و ضد عفونی خودکار که آب را با محلولهای مخصوص به طور دائمی در دوزهای پایین تصفیه می کنند.
صندلی: تمام بیماران در آن می نشینند و به همین ترتیب می توان با خون ، بزاق و سایر مایعات آلوده گردد. اگر صندلی به درستی ضد عفونی نشده باشد ، بیماران و دندانپرشک و دستیار می توانند در معرض انواع میکروارگانیسم ها مانند ویروس های تبخال ، اچ آی وی ، هپاتیت B و C ، استافیلوکوک ها ، استرپتوکوک ها و غیره گردند . این میکروارگانیسم ها از طریق تماس مستقیم با خون یا مایعات بدن قابل انتقال هستند. ، یا حتی در بعضی موارد ، از طریق تماس غیرمستقیم با اشیای آلوده میسر گردد. صندلی دندانپزشکی همچنین می تواند در معرض انگلهایی مانند شپش یا ساس باشد. بنابراین بسیار مهم است که پس از هر بار استفاده ، آن را با محصولات مناسب ضد عفونی کنید.
سطوح: برای محدود کردن رشد باکتریها ، پوششهای ضد باکتری بر روی سطوح فلزی یونیت دندانپزشکی می توانند موثر باشند. تمام سطوح باید با مواد ضد عفونی کننده تمیز شود. برخی از تولیدکنندگان یونیت های دندانپزشکی را ارائه می دهند که به طور خودکار موقعیت صندلی یا موقعیت وسایل را تنظیم می کنند ، بنابراین تا حد ممکن از تماس با دست جلوگیری می کنند و خطر آلودگی را کاهش می دهند.
سیستم وکیوم دستگاه که عموما بهمراه یک شلنگ خروجی جهت بزاق کشی و یک شلنگ با ضخامت بیشتر به جهت انجام امور جراحی می باشد که درصورت راست دست بودن دندانپزشک عموما در سمت چب تعبیه میگردد .
اما انواع مختلفی از ساکشن های دندانپزشکی وجود دارند که در شرح ذیل معایب هر مورد را به طور خلاصه باستحضار میرسانیم :
این نوع ساکشن ها که در استاندارد اروپا و جهان ممنوع هستند ولی همچنان در برخی از مراکز دندانپزشکی ایران بعلت آنکه بعنوان یک آپشن آلترناتیو روی یونیت های دندانپزشکی قرار دارد مورد استفاده قرار میگیرد بعلت مصرف بالای آب و به هدر دادن آب شرب وارد شده به یونیت که بر طبق یک آزمایش بین ۱۰ تا ۲۰ لیتر در دقیقه آب وارد فاضلاب میگردد به شدت منع استفاده دارند .
این نوع ساکشن ها به علت بحث کنترل عفونت در مراکز دندانپزشکی چندان مورد پذیرش نیستند .
ساکشن مرکزی : عموما دارای سرو صدا بوده که دکتر را ملزم به قرار دادن آن در فاصله دورتر نسبت به محل فعالیت خود مینماید وهمین امر مستلزم لوله کشی در مطب خواهد بود و البته وجود فاصله تا محل وکیوم کمی از قدرت دستگاه میکاهد . برخی از مدلهای موجود در بازار تخلیه مستقیم در فاضلاب هستند که کلیه آمالگام ها و خرده دندان ها مستقیم وارد فاضلاب میشوند و علاوه بر بحث گرفتگی فاضلاب مشکل سمی بودن این مواد در چرخه محیط زیست نیز مطرح می باشد . و برخی از مدلهای دیگر نیازمند آمالگام سپرایتور و سانتریفیوژ می باشد که یونیت های تولید داخل از آن بی بهره هستند و بعلاوه یک خروجی دارد که بهتر است از فضای مطب به بیرون قرار بگیرد .
این نسل از ساکشنها که با این نام و برندهای مختلف چند سالیست که در بازار دندانپزشکی ایران ورود پیدا کرده اند تقریبا بی عارضه هستند. دلیل آن اینست که سیستم وکیوم بواسطه پمپ های داخل دستگاه صورت می پذیرد و چون فرمان وکیوم و تخلیه همزمان صورت می پذیرد و البته یکسان نبودن مسیر وکیوم و تخلیه امکان ریورس به دهان بیمار وجود ندارد بعلاوه وجود آمالگام سپرایتور در برخی مدلها مشکل عدم ورود این مواد سمی به فاضلاب را نیز حل می نماید .
کلیه حقوق مادی و معنوی برای این سایت محفوظ می باشد و هرگونه کپی برداری شامل پیگرد قانونی می باشد.
